می خواهم عرض کنم که لزوم ذکر نام ایشان در قرآن،نمی تواند موضوعیت داشته باشد.می دانید چرا؟

من و شما بر اساس ظن و گمان خودمان فکر می کنیم که مثلا فلان مطلب باید در قرآن می آمد و یا مثلا نمی آمد؛در حالیکه مصلحت این امر فقط توسط خداوند قابل تشخیص و انجام است:در نظر بگیرید که مسئله ای مانند نماز،بسیار اهمیت دارد و در قرآن هم تاکید زیادی بر آن شده است و در آیات اول سورهء مائده،در مورد مسائل مقدماتی و جانبی آن مانند وضو و غسل و تیمم در صورت نبود آب و....بحث شده است؛اما در همین قرآن،کلمه ای در مورد نحوهء ادای این فریضه و مثلا تعداد رکعات آن و یا اینکه با دست باز نماز بخوانیم یا با دست بسته و ده ها مسئلهء مهم دیگر حرفی به میان نیامده است.آیا می توان نعوذ بالله ادعا کرد که چون این مسائل مطرح نشده است پس تکلیفی به نام نماز بر عهدهء ما گذاشته نشده است؟نظر شما چیست؟